بلاکچین ، دومین انقلاب بزرگ عصر دیجیتال

با وجود گذشت حدود 4 دهه از اختراع تکنولوژی های پول دیجیتال و الگوریتمهای Cryptography ، در سال 2008 (سال 1387)، اولین رمزارز یعنی بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو معرفی شد و مورد توجه قرار گرفت. یکی از مهمترین کارکردهای معرفی شده برای بیت کوین، کارکرد پولی آن است.

هرچند که با وجود ویژگی هایی همچون محدود بودن عرضه، غیرمتمرکز بودن و شفافیت، بیت کوین پتانسیل تحول نظام پولی حاکم را از خود بروز می دهد اما به علت سایر ویژگی های فنی و محدودیت های آن این پیش بینی با مخالفت هایی نیز همراه است.

به طور کلی رمزارزها بر پایه تکنولوژی دفتر کل توزیع شده (DLT) و بلاکچین توسعه داده شده اند. بلاکچین یک دفتر/پایگاه داده توزیع شده است که توسط یکی از اعضای شبکه آغاز می شود تا در نهایت یک بلوک از اطلاعات متنوع شکل بگیرد، این بلوک در ادامه به صورت رمزگذاری شده در سطح شبکه پخش می شود و در عین دسترسی همه اعضای شبکه امکان دستکاری آن وجود ندارد و این امر عدم تمرکز و شفافیت را تضمین میکند.

بلاکچین، پس از اینترنت، دومین انقلاب بزرگ عصر دیجیتال است.

خالق بیت کوین رمزارز را زنجیره ای از امضاهای دیجیتال معرفی می کند که به عنوان بلوک شناخته می شود و با اینکه آغاز معرفی این تکنولوژی تحول آفرین با بیت کوین بوده است اما در حال حاضر حدود 9،190 رمزارز (coinmarketcap. com, Apr 2021) وجود دارد و دیگر به عنوان نوعی از دارایی کاملا پذیرفته شده است.

با اینکه در میان صاحب نظران و فعالان اقتصادی دنیا درباره آینده بیت کوین، رمزارزها و انواع مختلف آنها و به خصوص درباره سرنوشت پول رایج و تأثیراتی که ممکن است از آن بپذیرد اختلاف نظر جدی وجود دارد، اما تصور تأثیرات جدی و زیاد آن بر 3 شاخص تحلیل پول (ارزش پول، توزیع پول، تنوع پول) دور از ذهن به نظر نمیرسد.