گفتگو با مجری اسبق کودک و نوجوان سرکار خانم اکرم السادات محمدی خواه
اکرم السادات محمدی خواه، مجری نامآشنای برنامههای کودک و نوجوان و از فعالان حوزه محیطزیست مهمان قسمت تازه برنامه اینترنتی «تعبیر خوب برای کابوس کرونا» بود که در این برنامه به چگونگی بالا نگهداشتن سطح علمی کودکان با آموزش مجازی و بررسی تأثیرات زیستمحیطی ویروس کرونا پرداخت.
محمدی خواه بیش از هر چیز به لزوم بازنگری در نوع نگاه ما به زمینی که روی آن قدم میزنیم تأکید کرد و گفت: «باید این نگاه را در خودمان نهادینه کنیم که این زمینی که رویش راه میرویم محترم است، زندگیبخش است. به خودمان بگوییم روی این زمینی که همهچیز به تو میدهد با تکبر راه نرو. وقتی به این درک برسیم که زمین محترم است، محیط زیست محترم است و زندگی ما در این فضا معنی پیدا میکند، کمکم رفتارمان و انتخابهایمان را در مورد طبیعت و محیط زیست تغییر میدهیم.»
او در ادامه کتاب «انسان در جستوجوی معنا» نوشته ویکتور فرانکل را بهعنوان کتابی خوب که میتواند نوع نگاهمان را به زندگی و جهان پیرامون تغییر دهد، معرفی کرد.
او به تغییرات سبک زندگی در دوران کرونا و آسیب به محیط زیست هم اشاره کرد و گفت: «اگرچه اینطور به نظر میرسد که زمین دارد نفس میکشد، تولید گازهای گلخانهای کم شده و کلاً کاهش فعالیتهای بشر باعث کمی استراحت برای زمین شده اما از آنطرف بالا رفتن مصرف مواد پلاستیکی مثل دستکشها، ظروف یکبار مصرف آینده را تهدید میکند. از طرف دیگر بالا رفتن مصرف آب و شستوشوی بیش از اندازه هم نگرانیهای زیادی به وجود آورده است. با همه اینها وقتی ما نگاهمان را به محیط زیست و زمین تغییر بدهیم با ملاحظه بیشتری رفتار میکنیم. دستکشهای پلاستیکی را همهجا نمیاندازیم، تا جای ممکن در مصرف وسایل پلاستیکی و آب احتیاط میکنیم.»
محمدی خواه در بخش دیگری از حرفهایش به سراغ موضوع آموزش مجازی کودکان رفت و گفت: «باید تعارف را کنار بگذاریم بچهها واقعاً بهصرف درس خواندن اصلاً علاقه ندارند. آنچه مدرسه را برای آنها دوستداشتنی و قابل تحمل میکند و در کنار آن باعث میشود که با اشتیاق درس بخوانند محیط مدرسه، دوستانش، بازی، مهربانی معلم و… است، حالا همه اینها از دست رفته است پس نشاندن بچه سر درس و مشق میتواند کار سختی باشد هم برای خودش هم برای خانوادهها. اولین قدمی که باید برداریم این است که سعی کنیم تا جای ممکن جای خالی چیزهایی که از دست داده برایش پر کنیم. میدانم این کار سختی است مخصوصاً الآن که خانوادهها کمجمعیت شدهاند و ایجاد فضای با نشاط مشابه مدرسه در خانه خیلی سخت است اما به هر حال ما باید برای تحرک و نشاط بچهها تلاش کنیم. باوجود همه محدودیتها سعی کنیم بچهها را حتی شده برای یک ساعت بیرون ببریم، در ساعتهای خلوت به مکانهای خلوت ببریم که یک هوایی بخورند و سرکی بکشند.»
او ادامه داد: «در حالی که تلاش میکنیم فضای بانشاطی برای بچه ایجاد کنیم باید به گفتوگو با او بپردازیم. بچهها خیلی چیزها را میفهمند. اگرچه الآن نگرانی زیادی در مورد ابتلای بچهها وجود ندارد اما آنها نگران والدینشان هستند. باید این نگرانی را درک کنیم و سعی کنیم آن را برطرف کنیم. باز هم تأکید میکنم که باید گفتوگو کنیم، حتی از بچه نظرخواهی کنیم که به نظرش چه کاری باید انجام بدهیم؟ اجازه دهیم که اعتماد به نفس بچه بالا برود و درباره راهحل مشکلات فکر کند و نظر بدهد.»
یکی از موضوعاتی که محمدی خواه به آنها اشاره کرد نوع تعامل کودکان با تلفن همراه هوشمند بود، او در این مورد گفت: «در مورد استفاده بچهها از موبایل دو موضوع مهم وجود دارد یکی اینکه بچهها تا الآن همیشه به موبایل به چشم وسیلهای برای بازی و سرگرمی نگاه کردهاند و حالا باید از آن برای آموزش استفاده کنند، تغییر رویکرد بچهها نسبت به این وسیله کاری است که نیاز به مطالعه و تلاش زیادی دارد. یکی دیگر موضوع ایجاد محیط امن است، قبلاً بچهها دسترسی محدود به تلفن همراه داشتند اما الآن بهواسطه بحث آموزش مجازی نمیتوانیم تلفن همراه را از آنها دریغ کنیم، خانوادهها در این مورد هم باید توجه کافی داشته باشند. به هر حال کرونا ما را وارد سبک جدیدی از زندگی کرده که برای آن آمادگی نداشتهایم، حالا باید برای به دست آوردن آمادگی تلاش و مطالعه کنیم.»
این گفتوگو که بهصورت مجازی در بستر شبکه اجتماعی اینستاگرام شکل گرفت، از سلسله مباحثی است که هر شب از ساعت 18:30 تا 19:30 بهصورت زنده (لایو) در صفحه اینستاگرام گروه آریاداناک با عنوان «تعبیر خوب برای یک کابوس» پیرامون چالشهای پیش روی اقتصاد کشور در دوران کرونا برگزار میشود و بخشی از پویش ملی پیشگیری از شیوع کرونا است. در این رویداد هر شب یک یا چند نفر از فعالان اقتصادی و اجتماعی درباره راهکارهای برونرفت از بحران و مدیریت مناسب آن به ارائه راهحل و طرح مشکلات پیش رو میپردازند.